พ. : กราบนมัสการหลวงตาครับ จะทิ้งผู้รู้ ทิ้งจิตที่มันออกรู้ทุกสิ่งได้ยังไงครับ ทุกสิ่งคือจิตสร้างขึ้นมาเป็นอาการต่าง ๆ เกิดแล้วก็ดับไป "ขันธ์ห้า" ก็แค่เกิด ๆ ดับ ๆ ตามเรื่องตามราวของเขา ตัวอวิชชาแท้ คือ "จิตผู้รู้" นี้ ผมหาวิธีมาปล่อยเขาจนฟุ้งซ่าน ตอนนี้หยุดที่จะไปปล่อยอะไรทั้งนั้น ปล่อยให้ธรรมชาติเขาปล่อยกันเอง ไม่เข้าไปได้... ไปมี... ไปเป็น... กับสิ่งที่ถูกรู้ และผู้รู้ ภายนอกวางไปหมดแล้ว เหลือแค่ตัวมันเองวางตัวมันเอง ขอโอกาสเรียนถามหลวงตาครับ หลวงตา : “การปล่อยวางผู้รู้”... ด้วยการไม่มีผู้ยึดถือ และ ไม่มีผู้ปล่อยวางผู้รู้ ไม่เหลือแม้ผู้ปล่อยวาง ไม่เหลืออะไรยึดถือแล้วก็จะสิ้นสงสัย ไม่ถามใคร ถ้ายังสงสัยแสดงว่ายังมีสิ่งที่ยังไม่ได้ปล่อยวาง เมื่อไม่เหลืออะไรยึดถือแล้ว ก็จะสิ้นสงสัย ไม่ถามใคร หลวงตาณรงค์ศักดิ์ ขีณาลโยโอวาทธรรมจากปุจฉาวิสัชนา6 พฤษภาคม 2564 แนะนำสื่อธรรมที่เกี่ยวข้องเพิ่มเติม ประชาสัมพันธ์สื่อธรรม : ไฟล์เสียง วีดีโอ และโอวาทธรรม เรื่อง “พบผู้รู้ ปล่อยวางผู้รู้”http://www.luangtanarongsak.org/home/index.php/2017-10-14-13-20-39/2020-02-06-08-06-17/item/4814-dm-info-03 ~~~~~~~~~~~~~~~