ผู้ถาม : "การไม่แอบทำอะไรในใจ คือ สุดยอดของการปฏิบัติธรรม"
กราบนมัสการเจ้าค่ะ จากข้อธรรมข้างบน ขอความเมตตาหลวงตา ช่วยชี้แนะกรณีที่โยมทำด้วยเจ้าค่ะ
วันนี้มีปัญหาขัดแย้งกันแรงมาก เห็นจิตโกรธมาก แต่โยมบังคับจิตไม่ให้โกรธ โดยกำหนดจิตให้เห็นตัวเอง และคู่กรณีเป็นโครงกระดูก สอนจิตว่า คนเรามันก็เท่านี้ สุดท้ายก็ตายกันหมด จะโกรธอะไรเค้า ความโกรธหายไปหมดสิ้น แต่ผ่านไปไม่นาน จิตก็มีอาการคิดเรื่องนี้ขึ้นมาอีก โยมก็กำหนดอีก มันก็หยุดคิด สู้กันอยู่นานเจ้าค่ะ
เดินไปไหน ก็เห็นคนเป็นโครงกระดูกเดินสวนกันไปมา ทั้งวัน แบบนี้คือแอบทำอะไรในจิต ใช่ไหมเจ้าคะ ? และควรทำหรือไม่เจ้าคะ ?
หลวงตา : การแอบกระทำอะไรในใจ หมายถึง การพยายามกระทำอะไรเพื่อให้ตัวเรามีส่วนได้เสีย (เป็นอวิชชา ตัณหา อุปาทาน) เช่น อยากให้ความโกรธดับไปทันที เพื่อให้ตัวเราสบายใจ เป็นต้น
แต่การพิจารณาให้เห็นว่าสังขารกายและสังขารจิต คือ อาการของจิตทุกชนิดทั้งที่ถูกใจและไม่ถูกใจ ทั้งสุขและทุกข์ เช่น ความโกรธ อาการไม่โปร่ง โล่ง เบา สบาย เป็น อนิจจัง ทุกขัง อนัตตา แล้วปล่อยวางความหลงยึดมั่นถือมั่น หรือสิ้นตัวตนของผู้เสวย นั้นถูกต้องตามธรรม
ปุจฉาวิสัชนาธรรมเมื่อวันที่ 10 มกราคม 2561