ผู้ถาม : กราบนมัสการหลวงตาที่เคารพ ผมคือผู้ถามคนแรกเมื่อเช้าวันเสาร์ที่ 29/9/61 เรื่องพบผู้รู้แล้วจะปล่อยวางผู้รู้ได้อย่างไร ผมกลับมาพิจารณาด้วยตนเองอยู่ 2 วันแล้ว ได้คิดว่า ให้ทำตามที่หลวงตาแนะนำคือ เลิกสนใจที่จะปล่อยวาง ผมผิดพลาดตรงที่พยายามจะค้นหาผู้รู้ และหาหนทางปล่อยวางผู้รู้ เพราะนั่นเท่ากับเกิดความอยากที่จะทำดังว่า ดังนั้น จิตจึงไม่ว่างและมีการติดยึดเสียแล้ว จะพบผู้รู้อย่างไรได้ และทำให้จิตว้าวุ่นและเครียด วันนี้ ได้ฟังคลิปที่กัลยาณมิตรกรุณาส่งมาให้ เรื่องแนวทางปฏิบัติในการดูจิตของหลวงปู่ดูลย์ ผมฟังแล้วได้แต่ร้องไห้แทบจะตลอดเวลา เพราะเกิดความรู้สึกว่า ที่ผมเคยทำมาโดยตลอดด้วยตนเองนั้น ถูกต้องแล้ว เพิ่งมาผิดพลาดตรงที่เกิดความคิดจะปล่อยวางใ้ห้ได้ แท้จริงต้องไม่แม้แต่จะคิดที่จะปล่อยวาง (เช่นที่ผมเคยปฏิบัติอยู่เดิม) แล้วจิตก็จะวางลงเอง เกิดความสงบและเป็นกลาง รับรู้ทุกอย่างเช่นที่มันเป็นอยู่ ณ ขณะปัจจุบันขณะนั้นเอง เมื่อคิดได้เช่นนี้ ผมรู้สึกว่าจิตใจสงบลงอย่างมาก และเกิดความมั่นใจในการปฏิบัติทางจิตของตนเองมากขึ้น เท่าที่เล่ามานี้ ผิดถูกเช่นไร ขอหลวงตาโปรดชี้แนะด้วยครับ
ผมได้รู้จักหลวงตาจากคลิปเรื่องปฏิจจสมุปบาท ผมดูไปก็ร้องไห้ไปอย่างรุนแรง และช่วยให้ผมกระจ่างขึ้นมากในเรื่องการเกิดของเรื่องต่าง ๆ ขอกราบเรียนถามหลวงตาว่าเกิดอะไรขึ้นกับผมที่ร้องไห้อย่างรุนแรงในสองคลิปดังกล่าวนี้ ผมเป็นอะไรไปหรือเปล่า
ทุกวัน ผมตื่นราวตีสามหรือตีสี่ เดินจงกรมราว 40-60 นาที แล้วนั่งภาวนาต่ออีกราว 30 นาที ทำเช่นนี้มาได้ราวห้าเดือน แต่ผมปฏิบัติกรรมฐานมานาน 38 ปีแล้วครับ
หลวงตา : สาธุ ปล่อยวาง ปล่อยวาง ปล่อยวาง
ได้แต่แค่รู้ แค่เห็น
ไม่ติด ไม่ยึดสิ่งใดเลย
พ้นทุกข์
ปุจฉาวิสัชนาธรรมเมื่อวันที่ 2 ตุลาคม 2561
