ผู้ถาม : หลวงตาเจ้าคะ หนูขออนุญาตถาม
เวลาเราคิด ๆๆ แก้ปัญหา ๆๆ วางแผน ๆ เต็มไปหมด พอ "รู้" มันก็หายไปหมดเลย
แล้วก็แบบ ต้องเริ่มต้นใหม่เจ้าค่ะ ว่าเมื่อกี้ถึงไหนแล้วนะ หรือบางทีมันก็รู้ ๆๆ มันก็คิดไม่เป็นเลยเจ้าค่ะ
เลยงง เพราะเราอยากคิด ๆๆ ให้มันต่อเนื่องไปเลย
ขอความเมตตาหลวงตาช่วยชี้แนะเจ้าค่ะ หรือมันจะเป็นอย่างไรก็ช่างมัน
หลวงตา : มันมีตัวเราที่รักดี คอยให้จิตของเราดี จิตของเราบริสุทธิ์ จึงสะกดหรือเบรคจิตไว้เมื่อมันจะไม่ดี
ทั้งนี้เพราะหลงยึดถือตัวเรา ยึดถือ จิตเป็นของเรา เลยพยายามช่วยตัวเราหรือช่วยจิตของเราให้ดี บริสุทธิ์
มันจึงคอยสะกดหรือเบรคห้ามจิตใจของตัวเอง จนคิดอะไรไม่ค่อยออก ไม่ปะติดปะต่อ
จิตจะเป็นอย่างไร ไม่ว่าดีหรือชั่ว ก็เป็นธรรมชาติที่ใจ (วิสังขาร) จะรู้ออกมาจากใจ ไม่มีการยึดถือโดยปกติธรรมชาติ
ส่วนที่ยึดถือได้ เป็นสังขาร หรือ อาการปรุงแต่ง
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 11 กุมภาพันธ์ 2563
