ผู้ถาม : กราบค่ะหลวงตา ใช่จริง ๆ ค่ะ เขาเป็นของเขา เราก็ไม่ยึด เมื่อหมดยึด เราก็ไม่มี ก็หมดที่จะต้องมีอะไรต่ออะไรอีกแล้วใช่ไหมคะ
เลยเปรียบกับ ข้างบน “น้ำกลิ้ง บนใบบัว” ค่ะ กราบค่ะหลวงตา อิ่มและอาบด้วยธรรมทั้งใจเลยค่ะ ในเที่ยงนี้เลยค่ะ หนอนชาเขียวกระดืบ ๆๆๆ ต่อค่ะ หลวงตา
หลวงตา : ไม่มีผู้ไป ไม่มีผู้กลับมา ไม่มีผู้หยุดอยู่
เพราะ “สิ่ง” สิ่งนั้น ไม่มีการไป ไปมีการมา ไม่มีการหยุดอยู่
ไม่มีการเคลื่อนไหว ไม่อาจปรุงแต่ง ไม่เกิด ไม่ดับ
ไม่ได้ดับไปหรือหายไป เมื่อมีการเกิดหรือเมื่อหลงสังขาร และ ไม่ได้เกิดขึ้นหรือเพิ่งจะเกิดขึ้น เมื่อสิ้นหลงสังขาร
คงเป็นธรรมชาติหรือธรรมที่ไม่เกิดดับเช่นนั้นตลอดกาล
และเป็น “สิ่ง” สิ่งเดียว (เอกะ ธัมโม ) ที่พ้นจากสังขารและพ้นจากทุกข์
อยู่กับ “สิ่ง” นั้น เป็นสิ่งนั้น
***** แต่ไม่มีตัวเราเป็นสิ่งนั้น และ สิ่งนั้น ไม่ใช่เป็นเรา เป็นตัวเรา หรือ เป็นของเรา
ผู้ถาม : กราบค่ะหลวงตา กระจ่างแจ้งค่ะ ธรรมชาติในธรรมชาตินั้นเอง เป็นเช่นนั้นและคงอยู่แบบนั้น และเป็นเช่นนั้นตลอดไป = สัจธรรม ใช่ไหมคะ
หลวงตา : สาธุ
ปุจฉาวิสัชนาเมื่อวันที่ 25 เมษายน 2562
